I min familie har det kommet til et fantastisk nytt liv, det aller største: Et barn! Jeg har blitt grandtante til lille Mathilde!
Når våren kommer blir mange av oss sterkere berørt av livet, og vi føler vi kommer tettere på vår egen eksistens. Selv blir jeg også enda mer opptatt av det poetiske, og nederst har jeg lagt ved et dikt av Olav H. Hauge.
Dette bildet ble jeg kanskje mest fornøyd med der blåveisen slynger seg om hverandre, og jeg har valgt liten dybdeskarphet
I DAG OG I MORGON
Eg er berre ein gneiste
av den store eld.
Og som eg kveiktest i myrkret,
skal eg slokna ein kveld.
Eg er den bylgja som brusar
i denne stund,
med nye fødest og fyllest
og gamle sig i blund.
Eg er det bladet som blakrar
i denne vår.
Du skal skjelva i stormen
eit anna år.
Eg er den vakande, eigande,
det auga som ser,
den dropen som no speglar
himmelens vêr.
Eg lever og gløder,
veit ikkje kvi -
Verdi med blomar og kvende
er i dag mi.
Du skal eiga all venleik
på denne jord
når eg longo er burte
og kvorvne mine spor.
Olav H. Hauge, frå "Glør i oska"
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar